O swoistym charakterze Rivailla, bardzo złych kartkach papieru i ogólnym bałaganie. - One shot ^-^

- Eren pozwól na chwilę! – krzyknął czarnowłosy , stojąc przed wejściem do swojej sypialni.

Brunet wziął głęboki oddech, i stanął obok Leviego.

- Potrzebujesz czegoś, Heichou? – zapytał zmęczony

Rivaille zmarszczył brwi i  wskazał palcem na  rozrzucone na stoliku kartki papieru.

- Co to jest?

- Um.. wydaje mi  się, że to kartki papieru.

- Widzę, że to kartki papieru. Nie rób ze mnie idioty, idioto! – warknął

- Ja tylko odpowiedziałem na twoje pytanie, Heichou. – czarnowłosy  podszedł do stolika i zaczął dokładnie mu się przyglądac.

- Mówiłem, żebyś mnie tak nie nazywał. Posprzątaj to! Nie moge patrzeć na ten  bałagan.

- Nie jestem twoją sprzątaczką! – oburzył się chłopak

Levi zmarszczył brwi i  przeszył go swoim lodowatym spojrzeniem. Zrobił to tak dobitnie, że po plecach chłopaka przeszedł  nieprzyjemny dreszcz.

- To nie była prośba.

- Gdybyś chociaż raz o cokolwiek poprosił.. zadowolony? – z biurka zniknęły wszystkie  przedmioty.

- Jesteś strasznym bałaganiarzem. Beze mnie utonąłbyś  w tym syfie. – czarnowłosy  miał zadowoloną minę  * wyobrażacie sobie ją? – dop. Autorki*

Eren otworzył szerzej oczy słysząc piszczący głos Hanji.

- Gdzie jest mój Erenek? – jęknęła znudzona oglądając wnętrze pokoju.

Czarnowłosy przewrócił oczami i usiadł na krześle.

- Po jakie licho on ci potrzebny?

Kobieta uśmiechnęła się na swój dziwny sposób.

- Potrzebuję jego krwi do pewnych badań.. widziałeś go gdzieś? – zapytała z nadzieją w głosie

Kapral westchnął głęboko, ciesząc się w duchu, że stół obok którego siedzi błyszczy z czystości.

- Nie.. wyszedł stąd jakąś godzinę temu.

Kobieta widocznie posmutniała i w ciszy opuściła pokój.

- Możesz już wyjść z mojej szafy? 

Brunet powoli  z niej wyszedł i usiadł na podłodze, przed znudzonym czarnowłosym.

-  Za to, że uratowałem ci życie coś mi się należy.

- Nie ma mowy. – odparł krótko

- Przecież nie wiesz o co mi chodzi, idioto!

- Znów masz tą minę. Ja wiem co ona zwiastuje!

Czarnowłosy podniósł z zaciekawieniem jedną brew do góry.

- Co takiego? – przybliżył się .. zbyt blisko do bruneta.

Chłopak cofnął się na ile to było możliwe, ale w końcu uderzył plecami o szafę.

- Chcesz robić te.. zboczone rzeczy... i to jeszcze ze mną! -  Brunet poczuł napływ dużej ilości krwi do twarzy.

- Przecież nadal jesteś prawiczkiem. – odpowiedział spokojnym głosem.

- Um.. racja.. i chciałbym, żeby tak zostało .

Rivaille prychnął pod nosem.

- Tchórz. – zakpił odwracając głowę w bok.

Eren otworzył szerzej usta. – Nie nazywaj mnie tak..

- Zachowujesz się tak, jakbym miał zrobić ci coś złego.  – Kapral nadal nie odwracał głowy, jego spojrzenie przykuł leżący na podłodze pod łóżkiem papierek. – Co to jest?! 

- Huh? – Eren wzdrygnął się , kiedy Levi krzyknął na cały głos.

- Chcesz zrobić z mojego pokoju śmietnik?! – wyglądał  jak rozzłoszczone zwierze

Eren z przerażeniem zaczął zaprzeczać. – Nie mam pojęcia skąd to się tutaj wzięło!

Levi zmrużył niebezpiecznie oczy. – Ja nie jadam słodyczy.. a jedyną osobą , która tutaj przebywa dłużej niż dwie minuty jesteś ty..

- Hę... dziwnie się czuję kiedy jesteś tak blisko. – brunet stykał się nosem z Kapralem.

- Jesteś beznadziejny.. – wyszeptał Levi , liżąc swoim językiem jego zaciśnięte usta.

To znów się wydarzy.. i Eren straci nad sobą kontrolę..

- Otwórz usta.. – rozkazał

Eren spróbował odzwzajemnić pocałunek, jednak efekt jego starań był znikomy.

- Masz naprawdę kiepskie doświadczenie.. – skwitował Kruk.

Brunet zmarszczył brwi..  – Nigdy wcześniej tego nie robiłem..

Jęknął cicho, kiedy poczuł jak dłoń Leviego wślizguje się pod jego spodnie.

- E-ej!  Zabierz te ręce.. – wymamrotał

Rivaille  zaczął masować jego przyrodzenie przez materiał bokserek.

Chłopak uniósł biodra do góry .. zaciskając powieki.

To było takie przyjemne..  i chciałby aby trwało wiecznie.

- Ostatnio bardzo szybko dochodzisz.. aż tak bardzo cie podniecam? – zapytał cicho Levi wycierając brudną od spermy dłoń.

- To przez to .. w jaki sposób mnie dotykasz. – chłopak wpatrywał się w błękitny sufit.

- Mhm..

- Dokąd idziesz?

- Nie mogę patrzeć na tą brudną podłogę.

Rivaille wyciągnął ze schowka mop i napełnił wiadro letnią wodą.

- To nienormalne.. – powiedział Erwin , obserwując go.

- Mam mieszkać w taki bałaganie jak wy? – odparł zimnym głosem , kierując się w stronę swojego pokoju.

- Zabieraj się stąd. – rozkazał , popychając chłopaka mopem.

Eren usiadł na jego łóżku i po chwili spotkał się z niezadowolonym spojrzeniem Kaprala.

- Pamiętaj , że ja tam śpię. – chłopak wyprostował się i nieruchomo siedział na materacu.

Eren uśmiechnął się do siebie widząc z  jaką  dokładnością czarnowłosy szoruje podłogę.

- Tak bardzo cię to śmieszy? – zapytał ostro , rzucając mop na podłogę.

Brunet spoważniał momentalnie. – Nie! Ja.. tylko .. argh.. – poczuł jak Kruk  przyszpila go swoimi ramionami do materacu.

- Za bardzo się napaliłem. Mogę w końcu to zrobić? – wyszeptał dotykając przez materiał jego spodni, wejście chłopaka.

- H-heichou.. to będzie boleć.. 

Czarnowłosy położył swoją głowę obok jego szyi.

- Tylko na początku.

- W takim razie .. zgadzam się.. -  kaprał szybko uniósł głowę do góry.

Uśmiechnął się niezauważalnie.. i szybko zdjął z chłopaka spodnie.

- Jesteś już gotowy.. rozluźnij się – powiedział czarnowłosy wchodząc pomiędzy jego uda. Uniósł je delikatnie do góry i wszedł w niego.

Eren otworzył szerzej usta..

- Nie zakrywaj twarzy.. -  rozkazał

Krople potu spływały po ich nagich ciałach , ginąć w pościeli kaprala.

Brunet zaciskał dłonie na ramionach Kruka.  – H-heichou.. – wyjąkał czerwieniąc się.

- Dochodzisz.. – Levi musnął ustami jego szyję.

Eren uniósł biodra do góry.. dysząc ze zmęczenia.

- Twoja pościel pachnie fiołkami.. – oznajmił brunet , wtulając się w nią.

- Ty pachniesz o wiele lepiej.. – odparł , wpatrując się w twarz Erena.

- Och tu jesteś Eren! – krzyknęła zadowolona Hanji.

- Po co ci ta strzykawka? – zapytał cofając się kilka kroków

Kobieta uśmiechnęła się i chwyciła chłopaka za ramię.

- Chcę tylko odrobinę twojej krwi na badania.

„ Heichou.. uratuj mnie!”