Rivaille x Eren - Rozdział 1 ( nowość)

Czarnowłosy szybko zerwał się z łóżka. Niestety materac Erena okazał się zbyt dużą przeszkodą aby mógł ją spokojnie ominąć z ranną nogą.

Brunet  gwałtownie otworzył oczy, kiedy usłyszał krzyk Leviego.

- C-co się dzieje? – zapytał zaspanym głosem

- Usłyszałem krzyk kobiety.. – odparł szybko

Eren zamrugał kilka razy i przetarł oczy dłonią. – Pewnie coś ci się przyśniło.

- To niemożliwe, bo ja nawet nie zmrużyłem oka! – krzyknął wychodząc z pokoju. Z lekkim bólem udało mu się wyjść na korytarz.

Eren szybko pobiegł za nim.

Przestraszył się kiedy ktoś zaczął mocno uderzać o drzwi.

- Odsuń się. – rozkazał , podchodząc ostrożnie do źródła hałasu. Otworzył je powolli mając nadzieję, że ktoś tylko robi sobie głupie żarty.

Jednak widok jaki zastał spowodował, że cofnął się kilka kroków w stronę zdezorientowanego bruneta.

- Co tam jest? – zapytał  spoglądając na leviego.

Chłopak nie mógł wydusić z siebie żadnego słowa.

- N- nie podchodź! – krzyknął w końcu , kiedy Eren zaczął kierować się w stronę drzwi.

- Obawiasz się czegoś? – zaśmiał się.. – To na pewno nic strasznego.

Ominął stojącego w bezruchu czarnowłosego i zobaczył to, czego nigdy nie powinien ujrzeć.

Patrzył otępiałym wzrokiem , nie dowierzając własnym oczom.

Z martwych oczu matki bił obezwładniający chłód. Jej ciało wygięte było w nienaturalny sposób, jakby jakaś ogromna siła rzuciła nią o podłogę , łamiąc jej przy tym wszystkie kości.

Podbiegł do niej szybko i ukucnął.

Połowa jej twarzy była wyraźnie poparzona.

Ujął w dłonie głowę matki, a z jego oczu popłynął strumień łez.

Levi powoli ruszył w stronę rozpaczającego chłopaka.

- Nie podchodź ! nie zbliżaj się.. proszę.. nie teraz.. – Ledwie mówił przez zaciśnięte gardło, dając mu do zrozumienia, że potrzebuję dłuższej chwili , by zrozumieć to co właśnie się wydarzyło.

- Nic nie wskórasz, jeśli zginiesz! – krzyknął , ale nawet jemu delikatnie zadrżał głos.

- Nigdzie się stąd nie ruszę! J-ja.. zostanę przy niej! – odparł zaciskając dłonie na materiale jej bluzki.

- Eren.. musimy stąd jak najszybciej odejść..  – złapał głowę chłopaka w swoje dłonie. – Spójrz.. no spójrz do cholery! Całe miasto płonie, przez te przeklęte  smoki.

Brunet podniósł swój wzrok na iskrzące się od ognia niebo. Oprzytomniał kiedy zrozumiał , że nie ma pojęcia gdzie jest jego siostra.

- M-musimy odnaleźć Mikasę! – powiedział wstając szybko.

- Mikasę? Kto to jest? – zapytał czarnowłosy spoglądając na twarz bruneta.

- M-moja siostra .. – wyszeptał

Rivaille potrafił dokładnie sobie wyobrazić co teraz dzieje się w głowie chłopaka. 

- Ja postaram się ją odnaleźć..  Najlepiej będzie, jeśli znajdziesz jakieś bezpieczne miejsce.. niedaleko jest jaskinia.. idź do niej. – powiedział Rivaille popychając chłopaka do przodu.

-  D-dziękuję.. – szepnął , wycierając wilgotne policzki.

Levi zniknął z jego oczu .. musiał za wszelką  cenę odnaleźć jego siostrę.

Przeszukiwał dosłownie każdy dom.. ale w większości były to już ruiny.

W końcu dostrzegł w oddali czarnowłosą dziewczynę. Stała nieruchomo wpatrując się w kolejny z płonących budynków.

- To ty jesteś Mikasa? – zapytał stając przed dziewczyną.

Ona kiwnęła mu głową, i przeniosła swój wzrok na jego twarz.

- Gdzie jest mój brat? – jej głos był spokojny

- Jest bezpieczny.. zaprowadzę cie do niego.. – odparł krótko

Byli już w połowie drogi, kiedy usłyszeli za swoimi plecami niebezpieczne trzepotanie skrzydeł.

- To smok! – krzyknęła przerażona..

Levi odwrócił się szybko, i przewrócił dziewczynę na ziemię.

- Ukryj się w tych gruzach! – rozkazał , świdrując  smoka swoim wzrokiem.

- A co z tobą? – zapytała

Czarnowłosy spojrzał na nią, i przez ułamek sekundy Mikasa dostrzegła na jego twarzy delikatny uśmiech.

 - Zajmę się nim. – jego głos był spokojny.

Brzmiał jakby kruk nie bał się tego stworzenia.  Chwycił do ręki swój sztylet i spojrzał prosto w czarne oczy bestii.

Smok zionął ogniem celując prosto w niego, ale zwinność Leviego pozwoliła mu ominąć zagrożenie. Wbił sztylet w skrzydło smoka i mocny ruchem rozerwał mu grubą skórę.

Usłyszał głośny ryk bestii. – To jeszcze nie koniec!  - drugi cios jaki mu zadał był o wiele bardziej bolesny.

Smok nie mógł już unieść się do góry, więc jedyną bronią jaką dysponował był ogień i ostre pazury.

Chłopak upadł na ziemię, kiedy ogromne zwierzę raniło go ostrymi pazurami w ramię.

Mikasa nie mogła dłużej czekać. Chwyciła leżący pod jej stopami miecz zabitego żołnierza.  Powoli zaczęła skradać do wściekłej bestii.

Serce biło jej jak oszalałe.  

Rivaille podniósł się  z ziemi  i otrzepał brudne ubranie.

- Ty.. latająca, ziejąca ogniem , gnido.  – syknął obracająć w dłoni ozdabiane ostrze.

Smok ryknął tak głośno, że stojąca z nim dziewczyna wzdrygnęła się.

- M-mikasa.. stój!  - krzyknął , widząc jak czarnowłosa wskakuje na jego grzbiet.

Rozwścieczony potwór  próbował zrzucić ją z siebie, jego przepełniony bólem ryk rozniósł się po całej okolicy.

Mikasa wbiła w jego kark ostrze tak głęboko, że przeszło na wylot.

-  N-nareszcie.. – wyszeptała

Cios powalił bestię na ziemię. Czarnowłosa zeskoczyła z niego, i szybko podbiegła do rannego chłopaka.

- To nic takiego.. – wyszeptał zaciskając dłoń na krwawiącej  ranie.

Dziewczyna zdjęła ze swojej szyi szalik i obwiązała go na jego ramieniu.

- To powinno zatamować krwawienie..  ale i tak musimy szybko dostać się do szpitala. – ujęła go pod ramię.

Levi co jakiś czas mocno zaciskał powieki, wtedy kiedy ból był nie do zniesienia.

- M-miałem zaprowadzić cię do Erena.  – jego  głos był cichy i ochrypły

Mikasa wzięła głęboki oddech, i zatrzymała się na chwilę.

- Jestem pewna, że nic mu nie jest.. Tylko nie jestem pewna, jak poradzi sobie w dalszym życiu. – powiedziała zmartwiona.

- Teraz ma tylko ciebie. Musisz się nim zaoopiekować. -  uśmiechnął się delikatnie.

- A co będzie z tobą? -  spojrzała na niego

Levi spuścił wzrok na ziemię.

- Poradzę sobie. – odparł zimno – Możemy już ruszać?

Dziewczyna skinęła głową. Po dziesięciu minutach, doszli pod budynek szpitala.

- Wracaj do niego.. – jego głos był niespokojny – Kiedy o mnie zapyta, powiedz mu, że nie żyję.  – zacisnął dłoń na ranie

- M-mam okłamać własnego brata? – zapytała zdziwiona

- Jeśli twój brat dowie się, że jestem  w szpitalu, przyjdzie tutaj.  Eren zbyt gwałtownie kieruje się uczuciami. – odparł  zimno.

Mikasa ostatecznie zgodziła się na to co zaproponował  czarnowłosy.

Kruk zrobił to z obawy przed tym, że po pewnym czasie mógłby zacząć traktować bruneta jako bliską swojego serca osobę.

- Mam nadzieję, że kiedyś się spotkamy.. idioto.. – wyszeptał ,wchodząc do budynku.

- Eren! – krzyknęła dziewczyna – Tak bardzo się cieszę, że nic ci nie jest.

Chłopak odwzajemnił uścisk. – Gdzie jest Rivaille? – zapytał nagle

Dziewczyna dotknęła dłonią jego policzka.

- On nie żyje.. – odparła krótko.

Chłopak otworzył szerzej oczy, i ukrył twarz pod kosmykami włosów.

- R-rozumiem. – szepnął.

Czuł rozdzierający ból w piersi, ale pomimo tego wiedział, że musi być silny. 

- Nie mam zamiaru się poddać..  -  powiedział nagle.

Mikasa zauważyła, że jego oczy błyszczą. Znów objęła go ramionami.

- Razem wstąpimy do wojska..

Minęły  dwa lata od  tych tragiczny wydarzeń.  Nadal zdarzało się, że Eren wieczorami płakał.  Wciskał twarz w poduszkę i wylewał w nią wszystkie emocje jakie nim targały

 - Jutro najważniejszy test waszych zdolności! - krzyknął postawny mężczyzna , spoglądając surowym wzrokiem na stojących przed nim kadetów .

- J-jeśli ktoś go nie zda , nie dostanie się do walczących na froncie. To straszne. - wyszeptała Sasha 

Mikasa uśmiechnęła się delikatnie.

- Ja nie będę brała w tym udziału. - powiedziała nagle.

Sasha spojrzała na nią zdziwiona.

- Jak to ? 

Mężczyzna stanął przed czarnowłosą. Dziewczyna hardzie wpatrywała się w jego oczy. 

- Ty .. jesteś zwolniona z obowiązku zdawania egzaminów. - jego głos był poddenerwowany. 

- Ale to niesprawiedliwe.. - mruknął Jean. 

- Gratuluje! To naprawdę niesamowite.. - Eren przysiadł się do swojej siostry.

Sasha spojrzała zabójczym wzrokiem na naburmuszonego Jean'a

- Mógłbyś tak uważać , gdybyś był na jej poziomie. - syknęła wrednie.

Chłopak wstał z miejsca .

- Coś ty powiedziała, idiotko ! - krzyknął ze złością 

Mikasa przewróciła oczami i uderzyła pięściami o drewniany stół

- Zachowujecie się jak dzieci. - skarciła ich dziewczyna, chwytając Sashe za nadgarstek i zmuszając do zajęcie miejsca na krześle.

- Dlaczego tylko mi się oberwało? - prychnęła krzyżując ramiona na piersi.

- Kto poprowadzi jutrzejszy test ? - zapytał brunet spoglądając na Armina.

- Podobno ma to być ktoś nowy. - odparł cicho.

Eren uśmiechnął się do chłopaka i podał mu talerz.

- Lubisz marchewki, prawda ? Ja ich nie znoszę. - Blondyn otworzył delikatnie usta ze zdziwienia.

- D- dziękuję. 

To dzięki ich przyjaźni , Armin przestał być aż tak nieśmiały.

- Jestem wykończony.. - wyszeptał wchodząc do swojego pokoju.

Na oślep w ciemności szukał dłonią włącznika światła.

Zdjął buty i kurtkę powiesił na haku .

Rozciągnął mięśnie ramion i powoli wszedł do łazienki. 

Odkręcenie ciepłej wody i wejście pod prysznic zajęło mu mało czasu , ale wyjście z niego trwało wieki.

Uwielbiał przebywać w tym miejscu. Czując na swoim ciele przyjemne ciepło wody , i zapach żelu pod prysznic. 

- Pamiętam , że on tak pachniał.. - wyszeptał smutnie , nalewając do wnętrza dłoni wiśniowy żel.

- Jutrzejszy dzień na pewno nie będzie łatwy.. - zaczął wpatrując się w lustrzane odbicie. - Ale dam z siebie wszystko!